Jak walka walka Dooma ewoluuje obok nowoczesnej muzyki metalowej

Trwałe połączenie Dooma z muzyką metalową jest niezaprzeczalna. Pojedyncza nuta z dowolnej ścieżki dźwiękowej Doom natychmiast wywołuje demoniczne obrazy serii, odzwierciedlając estetykę zespołów takich jak Iron Maiden. Ta symbiotyczna relacja między grą a cięższą muzyką ewoluowała wraz z rozgrywką franczyzy, na nowo na nowo ponad 30 -letnią historię Doom. Ze swojego thrash metalu, Doom włączył różne podgatunki metalowe, którego kulminacją jest intensywność metalcore Doom: The Dark Eges .

Oryginalna ścieżka dźwiękowa z 1993 roku, na którą wpływ pod wpływem metalowych gigantów z końca lat 80./wczesnych lat 90., takich jak Pantera i Alice w łańcuchach, jest widoczna w utworach takich jak „Untitled” (E3M1: Hell Keep), który przypomina „Under War” Panterę. Ogólny wynik wynika z Thrash Metal, przypominający Metallikę i wąglika, doskonale uzupełniając szybką akcję i demoniczne spotkania. Ścieżka dźwiękowa Bobby'ego Prince'a pozostaje kultowa, odzwierciedlając rytm niezapomnianego strzelania gry.

Ta synergia trwała ponad dekadę do wydania Doom 3 w 2004 roku. Ta inspirowana horrorami rata inspirowana przetrwaniem, choć eksperymentalna, podjęła ryzyko. Jego wolniejsze tempo wymagało nowego krajobrazu dźwiękowego. Podczas gdy początkowo brano pod uwagę zaangażowanie Trenta Reznor, Chris Vrenna (były członek Nine Cal Paznokcie) i Clint Walsh ostatecznie skomponowali ścieżkę dźwiękową, czerpiąc inspirację z atmosferycznego i złożonego dźwięku narzędzi. Głównym tematem Doom 3 może z łatwością być premią narzędzi, jego niekonwencjonalne podpisy czasowe i pejzaż dźwiękowy doskonale pasują do horroru gry.

Pomimo komercyjnego sukcesu, horrory przetrwania Doom 3 są teraz postrzegane jako wartości odstające w serii. Zbiegło się to z okresem ewolucji w grach FPS (Call of Duty, Halo) i metalowej muzyce (następstwa NU-Metal). Podczas gdy inspirowany narzędziami Doom 3 okazał się skuteczny, pozostaje unikalnym wpisem w serii.

Ponowne uruchomienie Doom 2016 oznaczało triumfalny powrót do formy. Dyrektorzy Marty Stratton i Hugo Martin prowadzili ożywienie szybkiej akcji franczyzy, doskonale uzupełnieni przełomową ścieżką dźwiękową Micka Gordona. Parat, arcydzieło DJent, jest uważane za jedną z największych ścieżek dźwiękowych gier wideo, jakie kiedykolwiek powstały. Jego intensywne, biorące serce rytmy idealnie pasowały do ​​trzewnej strzelaniny gry.

Doom Eternal (2020), jednocześnie zawierającą pracę Gordona, spotkała się z złożonością produkcyjną, co spowodowało ścieżkę dźwiękową, która, mając swój podpis, wydaje się nieco mniej surowy w porównaniu z jego poprzednikiem. Jego skłonności Metalcore odzwierciedlają trendy gatunku z końca 2010 roku/wczesne 2020 roku, przyciągając wpływ zespołów takich jak przyniesienie mi horyzontu i architektów. Ta zmiana w rozgrywce dźwięku odzwierciedla Eternal , obejmując elementy platformowe i układanki wraz z intensywną walką.

Podczas gdy Doom 2016 pozostaje osobistym faworytem, ​​Doom Eternal , choć doskonałym i innowacyjnym, nie ma surowej mocy swojego poprzednika. Odzwierciedla to ewolucję zespołów metalcore, często faworyzując wcześniej, mniej wypolerowane prace.

Doom: The Dark Eges przedstawia fascynujący nowy rozdział. Rozgrywka, ujawniona podczas programistów Xbox Direct, prezentuje znaczące zmiany walki. Ścieżka dźwiękowa, złożona przez wykończenie ruchu, wydaje się czerpać inspirację zarówno z klasycznego, jak i nowoczesnego metalu, odzwierciedlając mieszankę klasycznych elementów zagłady i nowej mechaniki.

Wolniejsze tempo i nacisk na walkę w zwarciu za pomocą tarczy, przypominającej oryginalnej zagłady , jest rozszerzane o gigantyczne mechs i smoki. Ścieżka dźwiękowa, zawierająca elementy ciężkich rozpadów Knocked Loose i chwil przypominających thrash, obiecuje potężny i dynamiczny pejzaż dźwiękowy.

Połączenie klasycznych elementów zagłady i nowej mechaniki, odzwierciedlonej w mieszance muzyki oldschoolowej thrash i nowoczesnego metalcore, stwarza ekscytującą perspektywę. DOOM: The Dark Ages wygląda na to, aby wykorzystać mocne strony serii, zapewniając ekscytujące nowe doświadczenie zarówno dla fanów Doom, jak i Metal. Walka w grze niewątpliwie będzie centralną scenę, a ścieżka dźwiękowa będzie odpowiednio demonicznym tłem. Oczekiwanie na wydanie The Dark Age jest wysokie, obiecując dla wielu potencjalny nowy ulubiony metalowy album.