Artık David Lynch gibi yapmıyorlar

Bu makale, benzersiz tarzı sinemada silinmez bir iz bırakan bir film yapımcısı olan David Lynch'in kalıcı mirasını araştırıyor. İkiz Tepelerden önemli bir sahneyi vurgulayarak başlar ve Lynch'in sıradanları rahatsız edici, çalışmalarının ayırt edici özelliği ile yan yana koyma yeteneğini sergiler. Makale daha sonra filmlerine nüfuz eden rahatsız edici, rüya gibi kalite için bir tanımlayıcı olan "Lynchian" terimini tanıttı.

Yazarlar Lynch'in filmografisinin genişliğini, eraserhead 'in gerçeküstü kabusundan Fil Adam ' nın dokunaklı insanlığına ve Dune ve İkiz Tepeler: Dönüş gibi projelere aldığı alışılmadık yaklaşımı tartışıyorlar. Genellikle tuhaf ve anakronistik, ancak derinden etkileyen görüntülerin ustaca kullanımını vurgularlar. Makale, Lynch’in çalışmasının tür sınıflandırmalarını aştığını ve kolay kategorizasyona meydan okuduğunu vurgulamaktadır.

Makale daha sonra Lynch'in çağdaş film yapımcıları üzerindeki etkisini tartışmak için değişiyor. TV'nin parıltısını gördüm , ıstakoz , deniz feneri , midsommar , gümüş gölün altında , tuzlun , donnie darko ve Aşk Yatır Kanama, hepsi "Lynchian" kalitesi sergileyen, kalıcı etkisini sergiliyor. Etki, Yorgos Lanthimos, Robert Eggers, Ari Aster, David Robert Mitchell, Emerald Fennell, Richard Kelly, Rose Glass ve hatta Quentin Tarantino ve Denis Villeneuve gibi yönetmenlerin eserlerinde de görülüyor.

Parça, Lynch'in benzersiz vizyonu yeni nesil sanatçılara ilham vermeye ve etkilemeye devam eden bir film yapımcısı olan sinemada çok önemli bir figür olarak vurgulayarak sona eriyor. Onun mirası sadece onun çalışma gövdesi değil, hem rahatsız edici hem de unutulmaz olan belirli bir sinematik duyarlılığı kapsayan "Lynchian" terimi. Yazarlar, günlük yaşam ve filmin yüzeyinin altında gizlenmiş "Lynchian" unsurlarını ortaya çıkarmak için devam eden cazibelerini ifade ediyorlar.

En sevdiğiniz David Lynch çalışması nedir?