พวกเขาไม่ได้ทำ ‘em เหมือน David Lynch อีกต่อไป

บทความนี้สำรวจมรดกที่ยั่งยืนของ David Lynch ผู้สร้างภาพยนตร์ที่มีสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ได้ทิ้งร่องรอยที่ลบไม่ออกในโรงภาพยนตร์ มันเริ่มต้นด้วยการเน้นฉากสำคัญจาก Twin Peaks แสดงให้เห็นถึงความสามารถของ Lynch ในการวางแนวโลกด้วยความไม่มั่นคงซึ่งเป็นจุดเด่นของงานของเขา บทความนี้แนะนำคำว่า "Lynchian" เป็นคำอธิบายสำหรับคุณภาพที่ไม่มั่นคงและฝันที่แทรกซึมอยู่ในภาพยนตร์ของเขา

ผู้เขียนหารือเกี่ยวกับความกว้างของภาพยนตร์ของ Lynch ตั้งแต่ฝันร้ายที่เหนือจริงของ Eraserhead ไปจนถึงมนุษยชาติที่สัมผัสได้ของ The Elephant Man และวิธีการที่ไม่เป็นทางการที่เขานำไปทำโครงการเช่น Dune และ Twin Peaks: The Return พวกเขาเน้นการใช้ภาพที่เชี่ยวชาญของเขามักจะแปลกประหลาดและผิดสมัย แต่ก็ส่งผลกระทบอย่างลึกซึ้ง บทความเน้นว่างานของ Lynch อยู่เหนือการจำแนกประเภทประเภทโดยท้าทายการจัดหมวดหมู่ที่ง่าย

จากนั้นบทความก็เปลี่ยนไปเพื่อหารือเกี่ยวกับอิทธิพลของ Lynch ต่อผู้สร้างภาพยนตร์ร่วมสมัย มันอ้างถึงตัวอย่างของภาพยนตร์อย่าง ฉันเห็นทีวีเรืองแสง , The Lobster , The Lighthouse , Midsommar , ตามมา , ภายใต้ Silver Lake , Saltburn , Donnie Darko และ ความรักมีเลือดออกทั้งหมดนี้แสดงคุณภาพ "Lynchian" ซึ่งแสดงให้เห็นถึงผลกระทบที่ยั่งยืนของเขา อิทธิพลที่เห็นได้ในผลงานของผู้กำกับเช่น Yorgos Lanthimos, Robert Eggers, Ari Aster, David Robert Mitchell, Emerald Fennell, Richard Kelly, Rose Glass และแม้แต่ Quentin Tarantino และ Denis Villeneuve

ชิ้นส่วนสรุปโดยเน้นสถานะของ Lynch ในฐานะบุคคลสำคัญในโรงภาพยนตร์ผู้สร้างภาพยนตร์ที่มีวิสัยทัศน์ที่เป็นเอกลักษณ์ยังคงสร้างแรงบันดาลใจและมีอิทธิพลต่อศิลปินรุ่นใหม่ มรดกของเขาไม่ได้เป็นเพียงแค่การทำงานของเขา แต่เป็นคำว่า "Lynchian" ซึ่งห่อหุ้มความรู้สึกของภาพยนตร์ที่เฉพาะเจาะจงซึ่งเป็นทั้งที่ไม่มั่นคงและน่าจดจำ ผู้เขียนแสดงความหลงใหลอย่างต่อเนื่องของพวกเขาด้วยการเปิดเผยองค์ประกอบ "Lynchian" ที่ซ่อนอยู่ใต้พื้นผิวของชีวิตประจำวันและภาพยนตร์